Als kind hield ik al van potjes en pannetjes.

Ik was altijd in de weer met vormpjes, zand en water in de zandbak. Ik vond het zo prachtig dat de structuur van zand veranderde en dat je er de mooiste ‘gebakjes’ mee kon maken.
Ik vond het toen ook al fijn om dit te delen. Heerlijk om al die taartjes met mijn ouders, zusje en vriendjes en vriendinnetjes te delen. En dan maar hopen dat ze het lekker vonden…
Ook vond ik het heerlijk om met mijn moeder in de keuken te staan en haar te helpen met bakken van boterkoek of cake. Natuurlijk was het uitlikken van de beslagkom het lekkerst, maar de gezelligheid in de keuken maakten dat ik graag hielp.

Het gezellig maken van de tafel, het mooi opschikken van het eten, het was allemaal aan mijn besteed. Ik genoot ervan.
Mijn moeder zei altijd al: “Lucette wordt later vast apotheker of kok”.

Geen wonder dus dat ik het heerlijk vindt om voor mensen te koken. De geur van eten, de mooie producten én de gezelligheid in het verschiet van kinderen, ouders of vrienden maken het voor mij echt tot één van de leukste dingen in het leven.

In de loop der tijd ben ik steeds meer traditionele en minder traditionele joodse recepten gaan koken. Uit nieuwsgierigheid, maar ook omdat ik het prachtig vindt om in de traditie van mijn ‘voor-moeders’ te koken.
Vooral de Joodse feestdagen zijn voor mij geweldig. Om te weten dat overal ter wereld dezelfde recepten worden gekookt en dat het al zo’n lange traditie heeft is voor mij ontroerend.
Maar Lucette zou Lucette niet zijn, als ik mijn eigen ‘twist’ niet zou geven aan de recepten. Of een eigen invulling geef aan traditionele recepten.

Daarom wil ik recepten met jullie delen. Met mijn verhalen erbij.
Ze zijn vaak niet moeilijk, met verse producten en vegetarisch. En… familie proof. De kinderen hebben allemaal zo hun eigen favorieten.

Enjoy!